یکی از مدرن ترین مورد های استفاده زغال آن موردی است که در حادثه جنگ جهانی اول به آن پی برده شد. دانشمند ها متوجه شدند که اگر زغال را در معرض شعله ی زیاد قرار دهند، به وضعی در می آید که نیروی جذب گاز زغال زیاد می شود. زغالی که از این طریق به دست می آید مناسب برای ساخت ماسک ضد گاز می باشد. در حال حاضر ما این زغال را زغال زنده می گوییم. امروزه طریقه تهیه زغال زنده به روش دیگر انجام می پذیزد. طریقه تولید به این گونه است که از زغال بخار گرمی را عبور می دهند تا از این طریق سورخ خای اسفنجی آن افزایش یابد پس از آن اگر گازهای سمی از این زغال عبور کنند، به سبب عمل جذب سطحی آن گازها از بین خواهند رفت. می توان گفت زغال زنده دیگر، گازهای سمی بر روی زغال زنده نخواهند نشست.